พระสมุห์อรรถ โชติปาโล หรือที่ชาวมอญบ้านน้ำวนเรียกขานท่านว่า อาจารย์อ๊าต ท่านมีนามเดิมว่า อรรถ นามสกุล ปัพพานนท์ เกิดเมื่อวันอังคาร ขึ้น ๑๐ ค่ำ เดือน ๑๑ ปีมะเมีย ซึ่งตรงกับวันที่ ๙ ตุลาคม พ.ศ. ๒๔๓๗ โดยท่านเป็นบุตรชายของ โยมพ่อ อ่ำ ปัพพานนท์ และโยมแม่ งุ๊ ปัพพานนท์ ท่านถือกำเนิดมาในตระกูลชาวรามัญแห่งบ้านน้ำวน เมืองประมุมธานี โดย ครอบครัวของท่านประกอบอาชีพทำนาและค้าขาย
ในวัยเยาว์ ท่านได้ศึกษาอักขระสมัยอยู่กับ พระอาจารย์เปิง วัดมะขามใต้(วัดชินวราราม) กระทั่งเมื่อท่านมีอายุครบเกณฑ์บวช จึงได้เข้าพิธีอุปสมบทเป็นพระภิกษุในปี พ.ศ. ๒๔๕๘ ณ พัทธสีมาวัดน้ำวน ตำบลบางเดื่อ อำเภอเมืองปทุมธานี โดยมี พระอธิการเปิง วัดมะขามใต้ เป็นพระอุปัชฌาย์ มี พระครูปัญญารักษ์ (ติ๊ก) วัดมะขามใต้ เป็นพระกรรมวาจาจารย์ และมี พระครูปทุมเถรสถาน วัดฉาง เป็นพระอนุสาวนาจารย์ โดยท่านได้รับฉายาทางธรรมว่า “โชติปาโล”

เมื่อท่านได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุแล้วนั้น ท่านได้จำพรรษาอยู่ที่วัดน้ำวนตลอดมา ท่านได้ไปศึกษาพระปริยัติ ปฏิบัติ ตลอดทั้งพุทธาคมจาก พระอธิการเปิง วัดมะขามใต้ ตลอดทั้งท่านยังได้เดินทางไปเล่าเรียนวิชาอาคมเวทย์จากพระเกจิคณาจารย์ที่มีชื่อเสียงต่างๆในยุคนั้นด้วย อาทิเช่น พระรามัญมุนี(มะลิ ปัณฑิโต) วัดบางหลวง หลวงปู่พะอ๊อก ปุพผพรัมโม วัดฉาง เป็นต้น และท่านยังได้เคยเรียนวิชาอาคมขลัง ตลอดทั้งวิชาลบผงรามัญจาก หลวงปู่รอด พุทธสัณโฑ วัดบางน้ำวน ด้วย อีกทั้งท่านยังเป็นสหธรรมมิกกับ หลวงปู่รอด วัดเกริน จ.ปทุมธานี อีกด้วย ต่อมาในขณะที่ท่านบวชได้ ๕ พรรษา พระอาจารย์เกลี๊ยด เจ้าอาวาสวัดน้ำวน ในขณะนั้นได้ถึงกาลมรณภาพลง คณะสงฆ์จังหวัดปทุมธานีจึงแต่งตั้งให้ พระภิกษุอรรถ โชติปาโล ขึ้นดำรงตำแหน่งเป็นเจ้าอาวาสวัดน้ำวน สืบต่อมา เมื่อวันที่ ๒ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๔๖๑ ซึ่งในขณะนั้นท่านมีอายุได้ ๒๖ ปี
ในยุคที่ท่านดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดน้ำวนนั้น ท่านได้พัฒนาวัดน้ำวนมาตามลำดับ ท่านได้ริเริ่มก่อสร้าง ซ่อมแซมเสนาสนะต่างๆภายในวัดน้ำวน ดังปรากฏเช่นปัจจุบัน ประกอบกับท่านเป็นพระที่มีความรู้ความสามารถในด้านยาสมุนไพรรักษาโรค โดยเฉพาะเรื่องโรคกระดูก ไม่ว่ากระดูกจะ หัก เดาะ ร้าว แตก บิดผิดรูป เดินไม่ได้ ยกแขนไม่ไหว จะเป็นยังไงมาก็ช่าง เมื่อมาให้ท่านรักษาให้ล้วนแต่หายทุกรายไป ท่านจึงเป็นพระหมอที่ชาวบ้านตลอดทั้งคนทั้วไปให้การยอมรับนับถือ มาทำการรักษากับท่านเป็นจำนวนมาก จึงทำให้ชื่อวัดน้ำวน จ.ปทุมธานี นี้ มีชื่อเสียงในการรักษาโรคกระดูกตั้งแต่นั้นมาจวบจนปัจจุบันนี้

พระอาจารย์อรรถ โชติปาโล ท่านเป็นพระที่มีศีลาจารวัตรงดงาม เหมาะสมแก่สมณสารูป เคร่งครัดในพระธรรมวินัยเป็นอย่างมาก ท่านจะฉันอาหารเพียงมื้อเดียวเท่านั้น แม้ขนาดท่านอาพาธเข้าโรงพยาบาล หมอให้ท่านฉันอาหารวันละสองมื้อ ท่านก็ยังฉันอาหารมื้อเดียวตามเดิม เป็นข้อบ่งชี้ได้ว่าท่านเป็นพระที่เคร่งครัดอย่างมาก และท่านยังเป็นพระที่มีจิตเมตตาสูง ประชาชนชาวบ้านทั้งใกล้ไกลต่างเคารพศรัทธาเลื่อมใสท่านเป็นอันมาก กระทั่งเมื่อปีใดไม่ปรากฏ ท่านได้รับสมณศักดิ์ เป็น “พระสมุห์” ฐานานุกรมใน พระครูปัญญารักษ์ (ติ๊ก) วัดชินวราราม
พระสมุห์อรรถ โชติปาโล ท่านเป็นพระที่ทรงอภิญญาภูมิขั้นสูงอีกรูปหนึ่งของเมืองปทุมธานี ท่านได้เคยรับนิมนต์ไปร่วมปลุกเศกอธิฐานจิตวัตถุมงคลสำคัญต่างๆหลายครั้ง และท่านได้สร้างวัตถุมงคลไว้หลายอย่างด้วยกัน อาทิเช่น พระปิดตาเนื้อผงคลุกรัก ผงพุทธคุณ ผงว่าน , เหรียญรูปเหมือนตัวท่าน , พระสมเด็จฯ , ภาพถ่าย เป็นต้น ซึ่งวัตถุมงคลของท่านนั้นมากด้วยประสบการณ์ในด้านต่างๆ ทั้งแคล้วคลาด และเมตตา ปัจจุบันจึงเป็นที่นิยมของผู้เช่าหาบูชาสะสม นับเป็นพระเครื่องยอดนิยมของจังหวัดปทุมธานี อีกสำนักหนึ่งก็ว่าได้

พระสมุห์อรรถ โชติปาโล ท่านได้อาพาธและได้ละสังขารลง เมื่อวันที่ ๑๔ กุมพาพันธ์ พ.ศ. ๒๕๑๑ ณ กุฏิสงฆ์ของท่าน สิริรวมอายุได้ ๗๔ ปี พรรษาที่ ๕๓ ดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดน้ำวนนานถึง ๔๘ ปี

พระปิดตาผงคลุกรัก พระอาจารย์อรรถ วัดน้ำวน จ.ปทุมธานี ต้นตำรับพระปิดตาสายตรงลูกศิษย์เอกพระอาจารย์เปิง ผู้สืบทอดพระปิดตาสายชาวมอญพุทธคุณเข้มขลังชื่อเสียงโด่งดัง

หลวงพ่ออรรถ วัดน้ำวน พระเถระเชื้อสายรามัญแห่งเมืองดอกบัว ท่านเป็นลูกศิษย์ของพระอาจารย์เปิง วัดชินวราราม ผู้สร้างปิดตายอดนิยมอันดับหนึ่งของเมืองปทุม และเจ้าคุณรามัญมุนี(มะลิ) วัดบางหลวง ซึ่งเป็นผู้ถ่ายทอดวิชาทางแคล้วคลาดคงกระพันให้ท่าน วัตถุมงคลของหลวงพ่ออรรถมีประสบการณ์มากมาย ปิดตาของท่านเมตตาสูงมากขนาดว่าบางรุ่นท่านต้องหยุดแจก เนื่องจากกลัวว่าจะมีคนนำไปใช้ในทางที่ไม่ดี พระผงของท่านพิมพ์นี้บางท่านเรียก“พระเมตตา”ด้วยเคยมีหลายคนนำไปใช้แล้วเห็นผลโดดเด่นทางเมตตา และด้วยมวลสารที่ว่ากันว่าใช้ผงต่างๆที่ท่านลบเองผสมกับผงอิทธิเจและเกสรดอกไม้